Het is vandaag een bijzondere dag voor ons: 8/8/18. De achtste van de maand is voor ons altijd bijzonder, nu was Robert de eerste die daar aandacht aan besteedde. Het is voor ons altijd een klein wedstrijdje wie degene is die daar het eerste aan denkt.

Vanochtend vroeg opgestaan, want het wordt vandaag erg warm. We gaan Portland bezoeken en in de stad is het altijd warmer dan bijvoorbeeld in het bos. De maximumtemperaturen lopen op tot 38 graden aan het eind van de middag. We laten de auto bij het hotel staan, want er zijn goede openbaar vervoer mogelijkheden. Op loopafstand is een station voor de lightrail. We hebben gisteravond al even gekeken hoe we aan tickets komen en waar het station exact gelegen is. Laura vond het wat eng, want we moeten onder de snelweg door en daar lagen een aantal zwervers. Het is hier namelijk toegestaan op een talud een tentje neer te zetten en dat doen ze dus ook.

Voor we het hotel verlieten, moesten we nog even melding maken van een verstopt toilet. Bij terugkomst was het keurig opgelost. We hadden ons vooraf al ingelezen en hadden besloten op de hop-on hop-off bus te gebruiken. Op een brochure, verkrijgbaar in het hotel, was aangegeven hoe we bij het verkooppunt moesten komen. Het was eenvoudig te vinden en voor USD 68,- konden we de hele dag van deze bus gebruik maken, die op 13 verschillende interessante plaatsen stopte. In een tijdbestek van anderhalf uur was de hele route afgelegd. Van een gezin, dat we eerder deze week gesproken hadden, hadden we het advies gekregen dit te doen, zodat je een goed beeld kon vormen van de stad en kon bepalen wat later weer bezocht zou kunnen worden.

Het viel ons een beetje tegen. De bus was een retro-tram zonder ramen, waardoor het omgevingsgeluid de verstaanbaarheid van de buschauffeuse negatief beïnvloedde. Ze had een accent en dat hielp ook niet mee. Portland ligt op een heuvel en het grote Washingtonpark met rozentuinen is prachtig, maar bijna niet te belopen. Met de bus kon je dat goed bepalen. Wij zoeken meer de kleine winkeltjes en shops, maar zo langzamerhand komen we erachter dat deze niet in de grote steden te vinden zijn. Downtown worden gevuld door kantoren en banken.

Toen we nabij het startpunt terug waren, werd onze bus gesneden door een andere afslaande bus. De chauffeuse had een microfoon voor het verstrekken van de informatie en nu verstonden we het ineens erg duidelijk: een harde “HOLY SHIT” en een klap en onze bus reed in de zijkant van de andere.

We hebben nog nooit zo snel een politieauto bij een ongeval zien arriveren: 20 seconden later. Binnen enkele minuten was de weg achter ons afgezet en kwamen er vijf!! politieauto’s ter plaatse. Onze bus had een raam verbrijzeld en de enige twee passagiers van de ander bus zaten precies bij dat raam. Niet veel later hoorden we de sirene van een brandweerwagen. Ook toevallig dat er nu ook nog brand is. Maar nee, de brandweerwagen kwam voor ons ongeval en bleek een medisch team aan boord te hebben die een van de passagiers van de bus ging onderzoeken.

Inmiddels werden alle namen van de inzittenden van onze bus genoteerd. De vele agenten namen de getuigenverslagen op. Er kwam ook een ambulance met sirenes aan voor een erg geschrokken mevrouw. De manager van de hop-on hop-off maatschappij meldde dat we ons geld terug konden vragen bij het startpunt. We konden daar eenvoudig komen met de lightrail. We hebben nog even met een agent gesproken en gevraagd waarom er zoveel hulptroepen aanwezig zijn. Hij zei dat het te maken heeft met de melding. Er zijn twee bussen bij het ongeval betrokken en een van de bussen zat vol met passagiers. Toen we bij de agent stonden, melde een medicus dat mevrouw aan de AED is gezet.

Dus misschien toch wel goed dat men zo accuraat de hulpdiensten heeft ingeroepen. Toen we het gesprek met de agent beëindigden, omdat er vier andere agenten bij kwamen staan, meldde de agent aan zijn collega’s dat er mensen uit Holland in de bus zaten en dat deze toeristen nu een aparte ervaring hadden in Portland.

Het geld werd direct teruggestort op de creditkaart en we hebben zelf maar even een ice-coffee bij de Starbucks gekocht. Portland bracht niet wat we verwacht hadden. We hebben veel straten doorgelopen, maar vonden niet de leuke kleinere winkeltjes. Ook waren er niet of nauwelijks terrassen, waar je lekker kunt genieten van het publiek. Er zijn wel erg veel zwervers die nadrukkelijk in woord en gebaar aanwezig zijn. Het geeft geen onveilig gevoel, maar om overal personen te zien die onder invloed van drank en/of drugs zijn, is niet leuk. Ze verzamelen zich in groepjes of liggen te slapen langs de weg al dan niet op kartonnen dozen. We hoorden dat de zwervers hier juist naar Portland toe trekken, omdat ze hier in een traject worden opgenomen om te resocialiseren, echter er is niet direct voor iedereen een plekje. Daarom wachten ze op hun beurt en verblijven ze in de stad zonder een goed onderkomen. Het viel ons al op dat er ook veel mensen in een auto leven zonder vaste verblijfplaats. In de grote stad zie je dus de grote verschillen tussen arm (niets) en rijk (alles).

We zijn redelijk op tijd weer uit de binnenstad vertrokken, want het werd zo langzamerhand wel erg warm. Toen we op de kamer kwamen stond onze airco al aan en zijn we even gaan liggen. We zijn allebei in slaap gevallen, moe van de warmte en het vele slenteren in de stad.

We zouden eenvoudig eten in de fastfood Burger King in de buurt van het hotel, maar belandden toch bij het adresje van gister. Het was tenslotte een feestdag. De zalm met rijst en veel groente smaakte heerlijk.