Vannacht hebben we geslapen in het mooiste hotel tot nu toe. Alles was perfect. We hebben ontbijt op ons balkonnetje. Laura had weer een prima selectie van yoghurt, thee en fruit samengesteld. We zijn eerst nog even het dorpje ingegaan, want Laura had al een paar leuke winkels gespot toen we naar het restaurant liepen gisteren. Toevallig vonden we ook nog een fles van Bokma Leeuwarden die met touw omknoopt was. De dag begon bewolkt, maar naar gelang de ochtend vorderde werd de bewolking steeds dunner. Bij een bakker hebben we koffie met een zoet broodje gehad. Het dorpje Bandon moet bekend staan om de crabs (krabben). In de souvenirshops zie je dat aan alle verkoopwaar terug. Bij het haventje zijn crabkooien te koop en op de steiger worden grote crabs uit zee gevangen. Deze kun je laten koken in een klein zaakje bij de haven, terwijl je erop wacht. Het terrasje ernaast wordt gebruikt om de verse vangst te nuttigen.

We zijn nog even naar het strand gegaan en het weer werd steeds beter. Langs een hoge rotswand ligt een prachtig zandstrand met grote rotsformaties die in zee liggen. Je kunt zelfs door de grotten lopen. Laura ontdekte nog twee zeesterren, een paarse en oranje exemplaar, vastgeplakt aan een rots. 

We hebben nog even op het strand gezeten met een cola en een muffin, voordat we richting het zuiden vertrokken. Het was een relatief korte rit die we gingen maken (82 ml). Kort na het vertrek blijkt dat de weg niet meer langs de kust loopt, maar door een bos. We hadden dus precies het goede gedaan, want het was echt het laatste strandje dat je met de auto kon bereiken.

Na een kilometer of 40 ging de kustweg weer echt langs de kust en bij een afdaling zag Robert dat er een walvis in de zee zijn adem uitblies. Toevallig kwam er direct daarna een uitzichtpunt, zodat we direct van de weg konden. Er stond nog een mevrouw die ons direct vertelde dat er verschillende walvissen voor de kust langs zwommen. We hebben een foto kunnen maken van de walvissen. We beseffen dat een foto van een walvis erg moeilijk is te maken, want hij is onder water. Toch hieronder het resultaat.

De verdere route was wederom prachtig langs mooie stranden met grote rotspartijen. 

Laura zit er maar comfortabel bij. Uiteindelijk kwamen we aan in Brookings. 

Onze kamer is nog niet schoon als gevolg van het beperkte personeel. We hebben daarom eerst maar even wat cashgeld gepind en wat rondgereden. Het plaatsje heeft een mooie naam, maar het stelt niet veel voor. Het is ook nog koud dus we doen een lange broek en een trui aan om wat te eten bij de Mac. De korte broeken liggen alweer klaar voor morgen, want dan gaan we het binnenland in en daar zijn de temperaturen veel hoger.