rondreis-oregon-2018.reismee.nl

14 augustus 2018 - Mount Vernon (dag 2)

Het was gisteren moeilijk een strandje te vinden dat vrij toegankelijk was voor ons. Bijna alles was privébezit. We zijn nog een tijdje geweest bij het openbaar recreatiegebied. Wel moesten we entree betalen ($10,=), maar dat bleek ook de moeite waard. Het gebied was al in 1920 door een visionair gekocht die toen al inzag dat er ook een stuk voor iedereen mogelijk moest zijn om aan het water te kunnen recreëren. Op een steiger waren onder andere krabbenvissers bezig met grote kooien. Men was zeer gedisciplineerd, want er werden alleen krabben boven een minimale maat meegenomen. Hiervoor hadden ze een standaard plastic meetlat die steeds bij twijfel werd gebruikt. De te kleine krabben werden even verder weer keurig te water gelaten vanaf de steiger. Men gebruikte daar een emmer met een lang touw voor en men liet vervolgens de krabben rustig uit de emmer klimmen.

Even verderop was een bald eagle (zeearend) bezig met het maken van cirkels boven de zee. Plotseling nam hij een duikvlucht, pakte een vis met zijn beide poten vast en vloog ermee naar een top van een boom. Een prachtig gezicht, maar of de vis daar ook blij van werd?

Even later kwam een zeehond even vanuit de zee poolshoogte nemen ter hoogte van onze picknicktafel.

We hebben ook nog even gesnoept. In een winkel lagen heel veel soorten milky way’s. Dit konden we niet weerstaan, we moesten er eentje proeven. We kozen voor eentje met karamel, dat leek ons weer eens wat anders… Het was niets nieuws, want dit was ‘onze Mars’ in een andere verpakking.

Vanochtend was er een zeer bleek zonnetje. De reden hiervoor was de rook uit het zuiden. Op de tv werd zelfs geadviseerd om bepaalde soorten mondkapjes te gebruiken en zoveel mogelijk binnen te blijven. Wij zagen dit pas bij terugkomst en overdag hebben we ook niemand gezien die ze droeg. Mogelijk dat de mensen die dit bericht wel meegekregen hadden binnen gebleven waren. Het voordeel is dat de temperaturen niet zo hoog werden als verwacht. We moeten wel bekennen dat we allebei een benauwd gevoel hebben en een wat “geknepen” stem.

Onderweg zijn we gestopt bij een U-pluck boomgaard. Hier kon je zelf bleuberries plukken, maar de minimale hoeveelheid van 5 pond en dat vonden wij dus wat te veel. We hebben daarom maar koffiegedronken in een mooi aangelegd tuintje. Het was heerlijk weer dus zijn we wat langer blijven zitten.

De route die we hebben gereden was door het North Cascades National Park. Laura heeft nog een T-shirt van het park gekocht in een bezoekerscentrum.

De tweede stop was bij een hele oude watercentrale die de elektriciteit verzorgd voor Seattle. Hier was een parkje aangelegd waar nog een oude waterval naast liep en erg mooi was.


Verder stroomopwaarts werd de rivier wilder en hebben we onderstaande foto genomen. Helaas trok de rook niet op en hadden we pech, want het nationaal park moet prachtig zijn bij helder zicht. Onderstaande foto geeft duidelijk aan wat de invloed van de rook op het zicht is. Normaal gesproken moet je de gletsjers op de toppen zien liggen. Nu zijn de bergen alleen als contouren te zien.

Het geluk is dus een beetje op. Net zoals de dagen in Amerika. Morgen gaan we naar het hotel vlakbij het vliegveld Tacoma/Seattle. Er is meer (bijna) op: shampoo, dropjes en pepermuntjes. Laura is ook van plan om bij thuiskomst soep te maken. Niet gewone, maar van onze korte broeken, want die hebben we nu drie weken onafgebroken aangehad.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!