rondreis-oregon-2018.reismee.nl

30 juli 2018 - Newport

Vanochtend voor de eerste keer geen ontbijt in het hotel, vandaar dat we al voorzien waren van yoghurtjes en een banaan en twee bakken koffie. Het hotel had aan de buitenkant een zeer goede indruk, maar dat viel uiteindelijk toch een beetje tegen. Na het uitchecken nog even een rondje gemaakt langs de boulevard en de winkeltjes direct daarachter. Het deed ons teveel aan gemaakt toerisme denken. Erg schreeuwerig en lawaaiig. Laura vond het maar niets. Daarom hebben we de auto gepakt en zijn in zuidelijke richting gereden om een outletcentrum te zoeken. Het bleek de verkeerde keus want het lag in het noorden van de stad. Veel Nike en Helly Hansen werd te koop aangeboden, maar er was niets voor ons bij. Bijzonder was de restroom (zo heten de toiletten hier nl.) want die waren uitgevoerd met vloerbedekking. Wij vroegen ons af hoe dat zou worden schoongehouden.

Na een kwartiertje rijden kwamen we bij Canon Beach. Het was erg druk in het kleine plaatsje. Het lukt ons dan ook niet om de auto kwijt te raken. Dus hebben we besloten om de auto buiten het centrum te parkeren en naar de dorpskern te gaan lopen. We hebben een heel stuk over het drukke strand gelopen ondanks dat het koud was. Gelukkig hadden we een trui met lange mouwen aangetrokken, zodat we er geen last van hadden. Op de terugtocht hebben we koffiegedronken bij een bakker en daar konden we de ‘bear claw’ koeken niet laten liggen. Het smaakte heerlijk. Toen we weer bij de auto aankwamen, gaf de telefoon van Laura aan dat we meer dan acht kilometer hadden gelopen.


De 101 hebben we daarna weer in zuidelijke richting gepakt en zijn gestopt bij verschillende uitzichtpunten vanaf de rotsen op de lagergelegen stranden. Helaas was het steeds mistig. Laura had nog een extraatje in petto, want er was een mooie route langs een drietal capes. Toen we de borden zagen hebben we die afslag genomen, maar al gauw blijkt dan dat we weer in noordelijke richting rijden. Hier klopt iets niet constateerde Laura, maar borden met Cape Meares gaven toch de juiste richting aan. De weg was na een paar kilometer afgesloten, maar je kon nog wel naar een parkeerterrein rijden. Hier aangekomen was een leuke wandeling naar een vuurtorentje met een mooi uitzicht op de baai.

Hier was Cape Meares. We moesten weer terugrijden naar het beginpunt en daarmee werd ook duidelijk dat we niet een afslag hadden gemist maar dat de extra route deels was afgesloten.

Het valt op dat alle campings volgeboekt zijn en dat er ook weinig hotels zijn die nog kamers vrij hebben, want overal staan bordjes met Full of No Vacancy. Het is dus hoogseizoen. Op de wegen valt de drukte gelukkig heel erg mee.

In Newport aangekomen vinden we ons hotel al snel, maar de staat van de buitenkant is uitermate belabberd. Het ziet er niet uit. De ontvangst is daarentegen vriendelijk en correct. Ook de kamer is keurig netjes en voorzien van alle gemakken en een goede wifi. We hebben een mooi uitzicht op het strand en de oceaan.

Laura heeft zin in vis en omdat we bij de zee zitten, moet het mogelijk zijn om een vistentje te vinden. Laura neemt fish & chips en Robert heeft een soort taco met garnalen en drie verschillende kaassoorten. Robert vindt het heerlijk, maar Laura is matig tevreden. Met onze buikjes vol gaan we de tank van de auto ook nog even vullen, zodat we weer klaar zijn voor morgen.

Reacties

Reacties

Wiekie

Wat een prachtige verhaal steeds.en mooie foto's. Elly zit hier en heeft effe gezegd hoe ik kon reageren,Fijne dag straks.Groetsjes en een dikke tuut.Doei.?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!